Nie, tak nie jest. Nawet niezawiniona przyczyna rozkładu więzi małżeńskiej może uzasadniać żądanie rozwodu. Na przykład jeden z małżonków jest bezpłodny. Nie ma nic nagannego w tym, że drugi małżonek pragnie mieć dzieci. Rozwód może zatem nastąpić z powodu niemożności zaspokojenia tej potrzeby w małżeństwie. Na przykład, jeśli niepłodny małżonek nie szuka leczenia, drugi małżonek nie współpracuje, lub jedno, a czasem oboje partnerów nie spełnia swojego pragnienia zostania rodzicami poprzez nietradycyjne środki, takie jak adopcja, sąd może uznać winę jednej lub obu stron.

Nie można powołać na świadka swojego 15-letniego dziecka w sprawie o rozwód. Byłoby to możliwe, jeżeli dziecko ukończyło 17 lat.

Nie, nie jest tak. Bardzo często nie ma takiej dokumentacji, ale nie oznacza to, że nie można udowodnić choroby alkoholowej małżonka. Zeznania świadków i nagrania są ważne. W przypadku zaawansowanego alkoholizmu na twarzy delikwenta mogą już pojawić się charakterystyczne obrzęki i zaczerwienienia, drżenie rąk, ogólna nerwowość i inne zachowania. Sąd będzie zwracał uwagę również na takie aspekty.

Jeżeli dwie strony chcą zawieszenia postępowania, to można sprawę rozwodową zawiesić. Można to zrobić tylko raz. Po trzech miesiącach od postanowienia o zawieszeniu można je zawiesić. Jeżeli do roku od zawieszenia, nie wystąpi się z takim wnioskiem, postępowanie zostanie umorzone.

Nie. Mogą zdarzyć się sytuacje, w których jeden z małżonków w momencie zawierania małżeństwa nie był świadomy swoich preferencji seksualnych i dlatego w dobrej wierze zawarł małżeństwo heteroseksualne. Dopiero później taka skłonność się ujawniła. W takich przypadkach nie można obwiniać małżonków za ich preferencje seksualne, chyba że doszło do niewierności osób tej samej płci lub celowych działań szkodzących małżeństwu.

Jeżeli pismo zatytułowane jest wezwanie, to obowiązkiem jest stawiennictwo na posiedzeniu sądowym. Jeżeli powód nie pojawi się na pierwszym posiedzeniu, to postępowanie może ulec zawieszeniu. Jeżeli pismo z sądu zatytułowane byłoby “zawiadomienie”, to nie ma obowiązku pojawienia się na rozprawie, natomiast zasadne jest aktywne uczestniczenie w sprawie rozwodowej.

W praktyce rzadko zdarza się, aby postępowanie rozwodowe zostało oddalone np. ze względu na dobro małoletnich dzieci stron. Nikt przecież nie może zmusić pary do wspólnego zamieszkiwania, nawet jeśli na papierze pozostają małżeństwem. Co do zasady zatem sztuczne podtrzymywanie relacji małżeńskiej nie przyczynia się w żaden sposób do dobra dzieci, w tym dzieci niepełnosprawnych. Nie wystarczy fakt, że dziecko jest niepełnosprawne, muszą zaistnieć szczególne okoliczności uzasadniające umorzenie postępowania, np. możliwość pozostania głównego rodzica w dotychczasowym miejscu zamieszkania, jeśli lokal należy do drugiego małżonka, który żąda rozwodu.

Sprawa o rozwód może zakończyć się już na pierwszej rozprawie, ale może również trwać latami. Zależy to od skomplikowania sprawy (m.in ilości zgłaszanych świadków, wniosków dowodowych w przypadku rozwodu z orzekaniem o winie), jak również od ilości spraw prowadzonych w danym sądzie.

W ocenie wiarygodności świadka nie jest ważny stopień pokrewieństwa czy bliskości, ale ogólny ton zeznań, ich obiektywizm i pozorna stronniczość oraz spójność w odniesieniu do relacjonowanych wydarzeń. Jeśli jednak teściowa przedstawia sądowi czarno-białą rzeczywistość, że synowa jest zła, a syn jest niewinną ofiarą złej kobiety, to oczywiste jest, że sąd patrzy na takie zeznania z przymrużeniem oka.

Nie, tak nie jest. Jeżeli przez majątek własny rozumie Pan tzw. majątek osobisty, czyli majątek należący tylko do jednego z małżonków. Odpowiedzialność za długi małżonka jest ograniczona tylko do majątku wspólnego, o ile wynikają one ze zobowiązań, które małżonek zaciągnął za zgodą drugiego.

Nie ma obowiązku, aby skorzystać z pomocy prawnika podczas sprawy o rozwód. Rozwód jest niewątpliwie bardzo stresującym i emocjonalnym wydarzeniem w życiu, a pod wpływem emocji można popełnić błędy, które zaważą o wyroku sądu. Wykorzystując wiedzę i doświadczenie jakie posiada adwokat, zwiększa się szanse na uzyskanie oczekiwanego wyroku sądu i niweluje stres towarzyszący sprawie rozwodowej.

Nie. Od 2005 roku nie ma już możliwości odwołania się do Sądu Najwyższego w sprawach o rozwód i separację. Orzeczenie sądu apelacyjnego, czyli drugiej instancji, jest ostateczne.